طرح گسترده می تواند پهنای باند عمومی دولتی را به میشیگان بیاورد

گتی ایماژ نول ایالت

یک نامزد شهروندی در میشیگان می خواهد کل کشور را به اینترنت رایگان و دولتی اختصاص دهد. عبدالعزیز، که به عنوان دموکرات در انتخابات پاییز امسال عمل می کند، آن را "Mi-Fi" می نامد.

شبکه های عمومی یک ایده است که در هر دو حزب سیاسی در حال رشد است. در ماه ژانویه، شایعاتی وجود داشت که رئیس جمهور ترامپ قصد داشت شبکه ای ملی 5G را خارج از کنترل خصوصی کند، این ایده هنوز به صورت رسمی در مقیاس ملی تحقق نیافته است.

سیاست شش نقطه ای السید ، یک معیار غیر مرتبط اما تا حدی مشابه، بی نظمی خالص را در داخل کشور ایجاد می کند، یک دفتر اینترنت میشیگان (MIO) را ایجاد می کند، در فیبر نوری سرمایه گذاری می کند و قوانین را حمایت می کند که پهنای باند عمومی را تحت فشار می گذارد.

پس از ایجاد پهنای باند در سراسر کشور، طرح السید، اولین کنترل را به جوامع محلی ارائه می دهد. این در برنامه هایی قرار دارد که در سراسر کشور - پهنای باند عمومی عمومی فورت کالینز در کلرادو، چاتانوگو، تنسی و پیشنهادات برای کنترل جامعه در هاوایی قرار گرفته است .

با این حال، همه مناطق ممکن است بخواهند پهنای باند خود را ایجاد کنند. سال گذشته، یک قانونگزار دولتی در پیشنهاد یک لایحه به طور خاص مسدود کردن استفاده از وجوه عمومی در اینترنت، برای مثال. طبق برنامه El-Sayed، "MIO به عنوان یک ISP عمومی عمل می کند، خدمات خرده فروشی را به شهرداری هایی که نمی خواهند خدمات خرده فروشی را به مشتریان پس از ساخت شبکه متصل کنند، عمل می کنند."

این پیشنهاد همچنین به طور ضمنی یادآور می شود که "تمام جوامع که شبکه ها را از طریق مشارکت عمومی و دولتی ایجاد می کنند، امکان ارائه خدمات خرده فروشی خود را دارند." به عبارت دیگر، اگر یک محله خود را ایجاد می کند، آنها می توانند از آن سود ببرند. کسانی که گذراندن فرصت شان را به دولت می دهند.

این طرح دولت را در رقابت با ISP های خصوصی مانند AT & T و CenturyLink، که تا کنون موفق به ارائه اینترنت پهنای باند به ساکنان وسیع ساکنان میشیگان نشده است، به ارمغان می آورد. تقریبا 40 درصد از ساکنان روستایی فقیر اینترنت با سرعت بالا هستند و در شهرها چیز خیلی بهتر نیست - نزدیک به 40 درصد ساکنین دیترویت دسترسی به اینترنت ندارند.

در حالی که این عدم دسترسی منجر به حل مشکل خلاقانه در دیترویت شده است، گروه های DIY در نهایت یک راه حل پایدار برای یک کل کشور نیستند. ایده السید برای یک گزینه عمومی، در صورتی خواهد بود که اگر نه، برنامه بلند پروازانه ای در این کشور باشد.

"دشوار است بدانیم که هزینه ساخت و بهره برداری شبکه های FTTH [فیبر به خانه] در مقیاسی که ما تصور می کنیم، هزینه می کنیم." "به همین دلیل است که تا به امروز، تمام تلاش دولت برای گسترش دسترسی به پهنای باند به مشارکت با ارائه دهندگان پهنای باند خصوصی متکی بوده است."

السیده 1.5 میلیارد دلار برای این پیشنهاد پیشنهاد می کند، با این پیش بینی که "1.5 میلیارد دلار احتمالا به اندازه کافی برای اتصال همه 250 هزار خانواده بدون اینترنت نیست - حداقل در سرعتی که ما می خواهیم نیست". 

السید، یکی از پزشکان و متخصصان بهداشت عمومی، در حال حاضر سومین کشور دموکراتیک دولت است و به نظر می رسد سیاست جامع ترین اینترنت را در میان کاندیداها داشته باشد. در میان مخالفان او، گرتچن ویتمر می خواهد "با ارائه دهندگان خدماتی که در تلاش برای گسترش اتصال فیبر نوری هستند، کار کند" و شری تاندر می گوید که "دسترسی به اینترنت با سرعت بالا را برای مناطق روستایی و فقیر فراهم می کند"، هرچند وبسایت خود جزئیات بیشتری را ارائه نمی دهد.

السید ممکن است در انتخابات برنده نشود، و برنامه خود را ممکن است به محل قرار داده نشده است، اما حداقل آن را به عنوان یک جایگزین، جایگزین عمومی متعلق به به می ایستد به طور فزاینده انحصاری چشم انداز پهن باند خصوصی از امروز.